بیش از بیست نوع بدخیمی دستگاه لنفاوی وجود دارد که لنفوم بورکیت نوعی بدخیمی غیرهوچکینی سلولهای لنفوسیت B است. این لنفوم وابسته به ویروس ابشتن بار (EBV) است و به صورت اندمیک در افریقا دیده می شود. محل شایع گرفتاری، بافت های لنفاوی فک فوقانی و تحتانی می باشد. نوع تک گیر بیماری به نام بورکیت غیرافریقایی معروف است. لنفوم بورکیت به ندرت در ارگانهای دیگر نظیر چشم، تخمدانها، کلیه ها و بافت های غده ای نظیر پستان، تیرویید یا لوزه ایجاد می شود. علایم عمومی بیماری شامل تب، بی اشتهایی، کاهش وزن و تعریق غیر قابل توجیه می باشد. بیماری که معرفی می شود پسر شانزده ساله از اهالی چابهار در سیستان و بلوچستان است که به علت ضعف و بی حالی و درد مزمن شکم به مدت دو ماه مراجعه کرده بود و در نهایت پس از عمل جراحی و بررسی هیستوپاتولوژیک از غدد لنفاوی ناحیه درگیر لنفوم بورکیت گزارش شد.

0

سابقه و هدف: با توجه به شیوع لنفوم بورکیت در ایران و اهمیت شناخت عوامل موثر در پیشگیری و درمان و همچنین وجود مطالعه درباره میزان همراهی ویروس اپشتین بار با بورکیت در ایران تحقیق حاضر انجام شده است. مواد و روشها: تحقیق به روش توصیفی انجام گرفت. بلوکهای پارافینی 101 نمونه لنفوم بورکیت که در بخشهای پاتولوژی دانشگاهی و خصوصی در ایران تشخص داده شده بودند، جمع آوری و در کشور آلمان در بخش هماتوپاتولوژی دانشگاه کیل. با روش های هیستوشیمی و ایمونوهیستوشیمی تشخیص بورکیت و همچنین وجود ویروس اپشتین بار بررسی شد. یافته ها: از 101 مورد نمونه بررسی شده، در 65 مورد (5/64%) بورکیت تایید شد. از این تعداد در 3 مورد (6/4%) آلودگی با ویروس اپشتین بار نشان داده شد. نتیجه گیری و توصیه ها: به دلیل همراهی ناچیز ویروس با لنفوم بورکیت و شیوع بالای این بیماری در ایران به نظر می رسد عوامل دیگری در بروز آن نقش دارند که بررسی آنها توصیه می گردد.

گیاهان دارویی به علت ارزانی و قابل دسترس بودن و پذیرش بهتر بیماران، مورد توجه هستند. یکی از این گیاهان سیاه­دانه (Nigella sativa) است. در این مطالعه اثر ضد تکثیری تایموکوئینون که ترکیب اصلی روغن دانه­های سیاه­دانه است، بر روی رده ی سلول های راجی بررسی می­شود. سلول های راجی لنفوسیت های B سرطانی هستند که در لنفوم بورکیت در مراکز زایای این سلول ها دیده می­شوند. در تحقیق حاضر، سلول های راجی با رقت­های مختلف تایموکوئینون از صفر تا 1000 میکروگرم در میلی­لیتر تیمار شدند و تعیین درصد سلول های زنده با روش تریپان بلو و تست MTT صورت گرفت. همچنین جهت نشان دادن درصد سلول ها در مراحل مختلف رشد از روش فلوسایتومتری و کیت Annexin V-FITC/PI استفاده شد. بیان ژن c-Myc که مهمترین ژن تغییر یافته در ایجاد لنفوم بورکیت است با روش Real Time-PCR مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز آماری نیز با استفاده از نرم­افزار SPSS 2020 انجام شد. این مطالعه نشان داد که تایموکوئینون می­تواند بطور وابسته به غلظت و وابسته به زمان موجب مهار رشد سلول های راجی شود. تایموکوئینون ضمن سرکوب بیان ژن c-Myc با درصد قابل توجهی موجب ورود سلول های راجی به مرحله مرگ برنامه­ریزی شده و یا آپوپتوز می­شود و توان بالقوه در درمان­های جانبی بیماری لنفوم بورکیت را دارد.

لنفوم بورکیت منتشر در بالغین نادر است و در مرحله (stage) بالا سیر پیشرونده ای دارد. مقاله حاضر معرفی خانم 19 ساله ای است که به دنبال خونریزی گوارشی و مدفوع سیاه (melena) در بیمارستان بستری شدند. در آندوسکوپی فوقانی، در ناحیه فوندوس معده ضایعه تومورال دیده شد و نیز ضایعات متعدد کیستیک داخل پستانها، افتادگی پلک راست و توده شکمی در سی تی اسکن شکم مشاهده گردید. پس از بیوپسی های به عمل آمده از ضایعات معده و پستان، تشخیص لنفوم بورکیت سلول B داده شده که در فنوسیتومتری نیز CD20 و Ki67 مثبت گزارش شد و تشخیص تایید گردید. بیمار کاندیداری شیمی درمانی شد اما 2 هفته بعد از تشخیص بیماری و قبل از دریافت درمان به دلیل آمبولی ریه فوت کرد.

لنفوم بورکیت نوعی از لنفوم سلول های B با تمایز ناکافی است. این بیماری نادر در افریقا اندمیک بوده و اغلب در کودکان و جوانان دیده می شود. این لنفوم حدود 2-1 درصد از کل لنفوم ها در بزرگسالان به ویژه افراد زیر 35 سال را به خود اختصاص می دهد و می تواند بسیار بدخیم و پیشرونده باشد. در مقاله حاضر، موردی از لنفوم بورکیت در یک خانم 34 ساله گزارش می شود که به دنبال دندان درد و ایجاد توده در فک پایین چپ، پس از اکسیزیون جراحی و نمونه برداری برای هیستوپاتولوژی، تشخیص قطعی لنفوم بورکیت برای وی صورت گرفت. هم چنین یافته های سی تی اسکن، درگیری اعضای مختلف حفرات شکم و لگن، پستان و حفره ی اربیت را نشان داد. از آن جا که این نوع تومور، بسیار پیشرونده است، تشخیص زودرس و درمان به موقع به کمک تکنیک های تصویر برداری دقیق برای تعیین میزان انتشار تومور لازم است.

مقدمه و هدف: لنفوما گروهی از تومورهای جامد (توپر) بدخیم هستند که سلولهای لنفورتیکولار را مبتلا می سازند. از آنجایی که علایم اولیه لنفوم می تواند ناحیه دهان و حلق (حلقه والدایر) را مبتلا سازد شناختن علایم مزبور برای دندانپزشکان دارای اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی لنفوم و داده های اپیدمیولوژیک آن در شهر همدان است زیرا شناخت فراوانی لنفوم در گروههای مختلف اجتماعی با توجه به شرایط مختلف اقلیمی، سن و جنس و ... از شاخصهای برنامه ریزی پیشگیری و بهداشتی بشمار می رود.روش کار: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی گذشته نگر، تمامی موارد بدخیمی تشخیص داده شده در چهار بیمارستان دولتی سینا، مباشر کاشانی، امام خمینی (ره) و اکباتان همدان طی سالهای 82-1372 مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات مورد نیاز استخراج و در فرم مخصوص ثبت شد. آنالیز آماری توسط نرم افزار SPSS انجام پذیرفت.نتایج: از 350 هزار پرونده بیمارستانی در طی 10 سال و از 3500 مورد بدخیمی گزارش و ثبت شده، 404 پرونده به تشخیص و درمان موارد لنفوم بدخیم اختصاص داشت که مورد مطالعه قرار گرفت. از 404 مورد، 285 مورد به لنفوم غیرهوجکین، 111 مورد به بیماری هوجکین و 8 مورد به لنفوم بورکیت اختصاص داشت. مردان به نسبت 1.6 به 1 بیش از زنان به انواع لنفوم مبتلا بودند. در تمامی موارد شایعترین نشانه بالینی بدخیمی، لنفادنوپاتی گردنی بود و بیشترین نواحی درگیری عقده های ساب مندیبولار و گردنی فوقانی (Level I.II) بود.نتیجه نهایی: از نظر فراوانی، لنفوم غیرهوجکین در مقام اول و بعد از آن لنفوم هوجکین و لنفوم بورکیت قرار داشته که شاید نشاندهنده ابتلا به لنفوم در گروههای سنی مختلف است. در این مطالعه شایع ترین سن ابتلا به لنفوم غیرهوجکین، بالای 40 سال و لنفوم بورکیت زیر 11 سال بود.

زمینه میکروRNAها (miRs) در تنظیم بیان ژن پس از رونویسی نقش دارند. miR-155 در تنظیم فرآیندهای متعددی مانند خون سازی، ایمنی، سرطان زایی و التهاب نقش دارد. این مطالعه با هدف بررسی بیان miR-155 در سرم مبتلایان به لنفوم بورکیت، لنفوم سلول B بزرگ منتشر(DLBCL) و آرتریت روماتویید اجرا شده است. روش کار در این مشاهده مقطعی، بیان miR-155 در 92 نمونه سرم از افراد سالم و یا مبتلایان به لنفوم بورکیت، DLBCL یا آرتریت روماتویید از طریق واکنش زنجیره ای پلیمراز ارزیابی شد. بیان نسبی ژن در نمونه ها از طریق محاسبه اختلاف مقادیر آستانه چرخه (Ct) ژن miR-155 با ژن کنترل داخلی اندازه گیری شد. سطح معناداری تمامی ارزیابی های آماری، شامل همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون دقیق فیشر، آنالیز یک طرفه واریانس و آزمون تعقیبی جیمز-هوول، p<0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها بیان miR-155 ارتباطی با سن و جنس افراد نداشت. در مقایسه با افراد سالم (-Δ, Ct:-2/29 [انحراف معیار: ±, 1/92]) بیان miR-155 در سرم مبتلایان به DLBCL (2/49 [±, 1/01]) و آرتریت روماتویید (2/30 [±, 1/34]) افزایش یافت، ولی در مبتلایان به لنفوم بورکیت (-1/29 [±, 2/11]) تغییری نشان نداد. نتیجه گیری بیان miR-155 در بیماران مبتلا به DLBCL و آرتریت روماتویید افزایش می یابد. مطالعات بیشتر، با حجم نمونه بزرگتر، برای ارزیابی کاربردهای تشخیصی و درمانی miR-155 در این بیماران مورد نیاز است. پیامدهای عملی بیان miR-155 در سرم مبتلایان به DLBCL و آرتریت روماتویید افزایش می یابد. در این مطالعه، بیان miR-155 مستقل از سن و جنس مبتلایان بود.

هدف: لنفوم بورکیت یکی از لنفوم های نادر بالغین و شایع کودکان می باشد که 30%  لنفوم های کودکان را شامل می شود. هدف گزارش معرفی یک مورد غیر معمول در اطفال می باشد. معرفی: در این گزارش یک بیمار 4 ساله با شکایت Rptosis (پروپتوزیس) یک طرفه و نسبتا ناگهانی چشم راست مراجعه نمود. بیمار سابقه خونریزی بینی و علایمی شبیه آنفلوآنزا را از 2 هفته قبل ذکر می کنند. چشم راست دید 4/10 و چشم چپ دید  Murcus gan 10/10چشم راست 2+بوده پروپتوز چشم راست به صورت غیر محوری و با جابجایی گلوب به سمت پایین و خارج مشاهده می شد محدودیت حرکتی و علایم التهابی وجود نداشت.Ct scan توده گسترده بافت نرم در سینوس های اتمویید با گسترش به داخل Orbit و تخریب استخوانی و همچنین گسترش فوقانی به حفره قدامی جمجمه راست گزارش شده بود. نتیجه گیری: در تومورهای اربیت مخصوصا در اطفال همیشه باید تومورهای با شیوع کمتر را نیز در نظر گرفت و بیوپسی قطعا تایید کننده تشخیص می باشد.

هدف: از زمان توصیف کروموزوم فیلادلفیا در CML ارتباط بین ناهنجاریهای عددی و ساختمانی کروموزوم ها با بعضی از بدخیمی های خاص مورد توجه قرار گرفت. ولی در خصوص ناهنجاریهای کروموزومی دودمانهای سلولی لنفوما و میزان ناهمگونی (Heterogenecity) مشاهده شده در کاریوتایپ و جمعیتهای مختلف این سلول ها اطلاعات جامعی در دست نیست. هدف از انجام این مطالعه بررسی سیتوژنتیکی دودمانهای سلولی لنفومای بورکیت Daudi، Namalwa و Raji بوده است.روش ها: سلول ها در محیط کشت RPMI 1640 که به آن %10 سرم گوساله (FBS) افزوده شده بود کشت داده شدند. کشت این سلول ها هر 3 تا 4 روز توسط افزودن %25 از سلول های یک فلاسک به فلاسک جدید تجدید می گردید و سپس سلول ها با سانتریفوژ کردن جمع آوری می شدند. این جمع آوری برای سلول های Daudi و Raji بعد از 2-3 روز و برای Namalwa بعد از 4 روز انجام می گرفت. سلول های جمع آوری شده با محلول هیپوتونیک و بعد از آن با محلول فیکساتیو تیمار و سپس از این سلول ها لامهای سیتوژنتیک تهیه می گردید. بعد کروموزم های روی لامها با تریپسین تیمار می شدند و لامها توسط رنگ لیشمن رنگ آمیزی نواری می گردید. نهایتا ناهنجاریهای کروموزمی مشاهده شده در این لامها بر اساس دستورالعمل ISCN-1995 گزارش گردید.نتایج: آنالیز کروموزم ها با موفقیت روی تمام کشتهای هر سه دودمان سلولی انجام گرفت آنالیز کلی سلول ها نشان داد که در خصوص Daudi و Raji تعداد کروموزم های اکثر سلول ها 46 بود ولی معدل این عدد برای Namalwa 45 عدد بود. متداولترین ناهنجاریهای کروموزمی در سلول های مورد مطالعه، جابجایی بین کروموزم ها 8 و 14 با محل شکست کلاسیک (q24; q32) بود ولی در هر حال تعداد زیادی ناهنجاریهای کروموزمی دیگر نیز شناسایی شدند که مهمترین آنها اضافه شدن قطعاتی به q35 کروموزم 4 )در خصوص (Raji و یک HSR متصل به بازوی بلند (q) یکی از کروموزم های 1 (Namalwa) را می توان نام برد. نتیجه گیری: تغییرات کروموزمی اختصاصی و غیر تصادفی در دودمانهای سلولی لنفوم بورکیت در گذشته گزارش شده اند نتایج ما تعدادی از این ناهنجاریهای بخوبی شناسایی شده را به همراه نتایج جدیدی چه در بعد ناهنجاریهای عددی و چه در بعد ناهنجاریهای ساختمانی بدست آورده است. شناسایی این ناهنجاریهای کروموزمی می تواند اهمیت زیادی در درک از بیماری و پیشرفت آن بدست بدهد.